شناسایی، همسانه سازی و بررسی ویژگی های ژن انتقال دهنده هگزوز ۶ (hxt۶) مخمر ساکارومیسس سرویزیه سویه بومی ibrc-m۳۰۰۶۹

مقدمه: مخمر ساکارومایسس سروزیه از جمله مهم ترین میکروارگانیسم ها برای تولید اتانول است که به دلیل کارایی بالای این موجود در جذب و تخمیر قندهای هگزوز است. این گونه مخمر دارای 20 ژن کدکننده پروتئین های انتقال دهنده هگزوز است. از میان این خانواده ژنی، هفت ژن hxt1-hxt7 نقش مهمی در فرایند تولید الکل دارند. پژوهشگران ثابت کردند که با افزایش میزان بیان این ژن ها سرعت تخمیر الکلی افزایش و در نتیجه آن میزان تولید اتانول افزایش می یابد.‏‏ مواد و روش‏‏ها: جداسازی ژن hxt6 با پرایمرهای اختصاصی ژن از طریق pcr از ساکارومیسس سرویزیه سویه بومی ibrc-m30069 انجام شد. با انجام لیگاسیون قطعه تکثیریافته به پلاسمید pgem-t کلون و به باکتری اشرشیا کلای ترانسفرم شد و تحلیل توالی انجام شد. نتایج: توالی نوکلئوتیدی چارچوب بازخوانی این ژن به طول 1713 جفت باز است و یک پروتئین با 570 اسیدآمینه را رمز می کند. براساس تجزیه و تحلیل های نرم افزارهای بیوانفورماتیکی، وزن مولکولی تخمین زد ه شده و نقطه ایزوالکتریک پیش بینی شده پروتئین به ترتیب 68/62 کیلودالتون و 89/7 بود.‏ بحث و نتیجه‏گیری: توالی پروتئینی به دست آمده شباهت زیادی با hxt6p vl31(ega76254.1) سویه دیگر ساکارومیسس سرویزیه موجود در ncbi دارد و از بین ژن های انتقال دهنده هگزوز، بیشترین شباهت و ارتباط را با hxt7 دارد و به نظر می رسد این ها از یک ژن اجدادی در اثر موتاسیون در طی زمان با تغییر کارکرد دومین شان حاصل شده اند.